Miareczkowaniem nazywamy sposób chemicznej ilościowej analizy. Polega ona na kontrolowanym wkraplaniu na przykład z biurety roztworu o znanym nam stężeniu (titranta) do cieczy zawierającej analit i podlegającej analizie. W trakcie tego procesu zachodzące zmiany umożliwiają określanie konkretnej substancji, która jest w analicie. Co jeszcze warto wiedzieć na temat miareczkowania? Dowiedzą się Państwo tego z poniższego artykułu. Zapraszamy do lektury!
Miareczkowanie – metody miareczkowe
Miareczkowe metody są stosowane w celu oznaczania z bardzo wysoką dokładnością, w dobrych warunkach. Precyzja ustawienia miana titranta ma spory wpływ na dokładność tych metod.
W trakcie dokonywania ważenia miana titranta na wadze analitycznej błąd prawdopodobny do popełnienia jest niewielki w porównaniu z błędem podczas odczytywania poziomu roztworu obecnego w biurecie w trakcie dozowania oraz oznaczania współmierności miarowych naczyń.
Metody miareczkowe przebiegają sprawniej niż wagowe, zwłaszcza wtedy, kiedy oznacza się konkretną substancję gotowym titrantem. Mianowane roztwory mają znane stężenie i są używane podczas miareczkowania. Ich stężenia określa się molowością (mol/l).
Metody miareczkowe – reakcje chemiczne
Metody miareczkowe wykorzystują różne reakcje chemiczne. Mogą przebiegać one ilościowo czyli stechiometrycznie. Istnieją też takie, w których punkt równoważnikowy można wyznaczyć. Wykorzystywane są także reakcje przebiegające szybko oraz takie, w których obecne są chemiczne związki stwarzające roztwory trwałe w środowisku miareczkowania.
Rodzaj miareczkowania a procedura postępowania
Miareczkowanie może być wykonywane dzięki bezpośredniej reakcji pomiędzy titrantem a związkiem chemicznym, który w danym momencie jest oznaczany – jeżeli postępuje się w ten sposób, to miareczkowanie określa się mianem bezpośredniego.
Istnieje też pośrednie miareczkowanie. W nim oznaczany preparat reaguje pośrednio z innym związkiem chemicznym, a nie bezpośrednio. Możemy także wyróżnić miareczkowanie odwrotne. Polega ono na tym, iż do badanego roztworu dozowana jest w nadmiarze ustalona wcześniej ilość titranta.
Wtedy, kiedy minie czas, który był konieczny do ukończenia przebiegu danej reakcji, trzeba dokonać odmiareczkowania dobrze dobranym roztworem mianowanym nadmiaru odczynnika.
Rodzaj reakcji a rodzaj miareczkowania
W zależności od zachodzącej reakcji, można wyróżnić cztery rodzaje miareczkowania. Pierwszy z nich to alkacymetria – opiera się ono na reakcji zobojętniania; titrant zmienia pH układu reagując z analitem; obserwuje się to za pomocą chemicznych wskaźników albo dzięki pomiarom pH-metrem.
Kolejny rodzaj to redoksymetria – opiera się ona na reakcji redoks i prowadzi do zmiany barwy albo elektrycznego przewodnictwa roztworu. Istnieją także metody strąceniowe, na przykład argentometria.
Argentometria opiera się na reakcjach, które mają na celu stworzenie ciężko rozpuszczalnych osadów o danym składzie, szybko się pojawiających i opadających bez problemu na dno.
 | Artykuł został przygotowany we współpracy z metrohm.com |
